Przyjaciele mawiają o mnie: człowiek renesansu, inżynier z duszą artysty. Moją pasją jest rękodzielnictwo i podróżowanie. Interesuje mnie nie tylko historia i architektura odwiedzanych krajów, ale także to jak funkcjonują społeczności lokalne. Jeżdżę na rowerze i tą pasję dzielę z przyjaciółmi.

Od 18 lat związana jestem z Żelechową. Tu mieszkam i pracuję.  Widzę jak się zmienia, lecz nie wystarczająco. Dlaczego podjęłam decyzję?   Po pierwsze – obserwując jak funkcjonują społeczności lokalne w innych krajach – widzę jak wiele brakuje w miejscu, w którym mieszkam. Stąd moje dążenia do tego, aby zintegrować rozbite przez pandemię relacje mieszkańców, poprzez różnorodne inicjatywy społeczne. Po drugie – jako nie rodowita Szczecinianka  widzę jak duży, niewykorzystany potencjał ma Żelechowa – czas to zmienić. Po trzecie – przyszedł czas, aby swoim doświadczeniem dzielić się z mieszkańcami. To zapewnią Przyjaciele Żelechowej – do których mam przyjemność się zaliczać. Razem – możemy wszystko.

1) brak imprez integrujących środowisko lokalne o okresowym charakterze; 2) niebezpieczne drogi i ich otoczenie; 3) brak miejsc – poza szkołami - w których młodzież mogłaby spędzać wolny czas z dala od komputerów i zagrożeń, które czyhają na nich we współczesnym świecie.